Je mocht niet bij het water komen

Het had gewaaid en daar was je dan al wakker van

We moesten even al die parken langs

De natuur was hier, maar voordat er gebouwd werd

Ik ken al die namen niet, het zijn voor mij mooie bloemen

Dan ging ik iedere keer een andere kant op

Ik wil d'r zijn bij dat hemelwater.

Ik wist niet waar ik uitkwam

Als je niet afstappen kan, waar kom je dan terecht?

Die belevenissen moet je zelf in je hebben

Het moet allemaal weg, er moet gebouwd worden

En dat het dan verder open is

Je liep daar gelijk het groen in

Ik stond op die rand en moest springen en ik bleef stokstijf staan

Ineens lag ik in het water

Ik ben tevreden met mijn huis. Ik ben tevreden met mijn wijk. Ik heb altijd aan de rand van de stad gewoond. Mijn eerste kamer was dicht bij de zee. Dat was aan de Frederik Hendriklaan. Als je de straat uit liep was je in tien minuten aan zee. Dat vond ik toen machtig, maar ik moest daar uit en kwam te wonen bij de Gouverneurlaan op een zolder. Daar heb ik 10 jaar gewoond tot ik mijn tweede man leerde kennen en toen zijn we in Moerwijk gaan wonen. Het was een driekamerwoning met kleine kamers, maar wij waren er uiterst tevreden mee. Ze hebben met een renovatie heel veel struiken weggehaald, omdat het open moest zijn voor de veiligheid en tegen de zwervers, die onder de struiken sliepen. Maar ik heb daar altijd heerlijk gewoond. Ik keek achter de tuin in en ik keek voor een tuin in, er waren brede straten en je kon heerlijk wandelen daar. Je liep daar gelijk het groen in. Je had aan de achterkant Park Overvoorde en je kon naar het Zuiderpark lopen. Je kon er overal langs het water lopen. De zee was iets verder weg, maar we gingen er wel veel naar toe.