Die wind blies mij gewoon weer terug naar huis

De natuur spreekt

Natuur is natuurlijk ook wat er in de mensen zit

Voor wie is al deze schoonheid?

Wat zou daar nou weer achter zijn?

Ik ken ook alle mestgeuren

Het is toch een beetje stad en land en strand

Ik zat vroeger veel in de hoogste toppen van de bomen te zwiepen

Een beetje kaal

We zeggen wel eens met opzet dat wij in een vinexlocatie wonen

Je bent natuurlijk in veel meer richtingen nieuwsgierig geworden

Voor mij zit de meest nabije natuur in de mensen

Wij hebben hier de mooiste plek

We wilden niet in de bush wonen

Het gaat ook over de schoonheid. Voor wie is al deze schoonheid? Uiteindelijk is het toch de behaaglijkheid van schoonheid die je steeds zoekt. De mooie materialen die je combineert op kleur en op compositie, waar de natuur een rol in speelt, Ja, daar ben ik wel mee besmet. En dan dat hele abstracte, wat ook in een mens zit.

Dit huis dat zijn wij. Dat ben ik, dat is zij en hoe we daar mee gematched hebben, maar dan op een leuke manier. Heel uniek ook. Dat je dat zo maar kan, dat je de gelegenheid en de mogelijkheid hebt, om dat zo te doen en helemaal naar je hand zetten.