Ida Stroosnijder
Dat mooie statige heeft wel indruk gemaakt
Je kunt die bomen niet dwingen om snel te groeien
Ik heb het gevoel dat ik daar op de maan zit in mijn mooie huis
Die vijg die woekert lekker door
Wat moet die daar op die ene boom?
Wanneer komt mijn ontbijt voorbij?
Ida woonde in het Hoge Veld en had nog een werkplek met kastanjeboom op een binnenplein in Den Haag. Ida woont inmiddels in Twente. Haar woning in het Hoge Veld heeft ze aangehouden als pied-a-terre.
Kijk, ik woon daar alleen. Negentig procent van de mensen daar woont met kinderen en die zijn dus heel anders gericht op hun omgeving. Die kijken gewoon: kunnen de kinderen veilig buiten spelen? Nou dat kan, dat is helemaal in orde.
Voor mij werkt die omgeving heel anders. Die moet meer comfort geven, die moet meer geborgenheid geven en esthetiek. Esthetiek zit nu in de woningen en dat is heel mooi gedaan. Daar hou ik van, van die stijl. Heel strak en modern. Maar dan moet de natuur daar heel snel bijkomen, anders wordt het heel steriel. En dat is het nu. De ruimte en het licht zijn natuurlijk heerlijk. Alsof het licht aangaat. Als ik naar huis fiets en ik kom de Tomatenlaan oprijden, vanaf de Noordweg, dan is het nog steeds of het licht aangaat. Die sensatie heb ik nog steeds. Dat was in mijn oude buurtje veel minder. Daar zat je veel meer op elkaar gepropt. Boven je mensen, naast je mensen, voor en achter, overal en dat vloog me verschrikkelijk aan. Dat trok ik niet meer. Dit is het andere uiterste.