Als het erg gewaaid had in de boomgaard lagen er heel veel kersen op de grond. Dan gingen we 's morgens, voordat we naar school gingen al kersen rapen. Het had gewaaid en daar was je dan al wakker van. Dan stonden we vroeg op en om half 7 waren we al in die boomgaard en dan kon je het niet vol rapen.
Er was een landheer die een heel groot veld met allemaal bessen had en daar gingen we ‘s avonds na schooltijd bessen plukken. Dat mochten we wel doen: bessen plukken, want je hoefde niet op een ladder. Op een keer was ik daar bezig en ik had een stam bessen met hele kleine besjes. Die houten kistjes moesten vol en dat duurde een eeuwigheid eer dat dat kistje vol was. Eindelijk had ik het vol! Enfin, toen kreeg ik een stam waar grote bessen aan zaten. Ik ging naar die stam, ik was blij, want nu zou het kistje vlugger vol zijn. Ik nam zo'n hele grote tros en de eerste ging mijn mond in. Ineens hoor ik een gelach. Bleek dat die man bezoek had en die was foto's aan het maken. Toen was ik betrapt. Ze moesten er echt hartelijk om lachen.
Omdat mijn vader contacten had met de baron mochten wij op zijn landerijen komen. Achter de kastelen had je landerijen en dat was gedeeltelijk bos. In dat bos was heel veel te beleven. Daar groeide van alles. Eerst had je de wilde aardbeitjes, die we konden plukken. Dan waren er verschillende bloemen, onder andere Lelietjes van Dalen. Later gingen we bramen plukken en bosbessen en dat werd allemaal toegestaan.
